కన్నీళ్లు కాల్వలై పారుతున్నా
గుండెలో మంటలే రగులుతున్నా
కరుగదా ఓ చెలీ నీ యెద
తీరదా ఎప్పటికీ నా వ్యధ
1. దర్పణానికైనా దర్శనమిస్తావు
చందమామకైనా దరహాసమిస్తావు
కలలోకి కూడ రమ్మంటే రావాయే
కలహానికైనా నాతో మాటాడవాయె
పలుకవా ఓ చెలీ కోపమా
మనుగడే నా కిక శూన్యమా
2. వసంతాలెన్నెన్నో వెళ్ళిపోతున్నాయి
ప్రభాతాలింకెన్నో కనుమరుగౌతున్నాయి
ఒక్క మలయ పవనమే కరువైపోయే
ఒక్క వెలుగు కిరణమైన కనబడదాయే
కరుణయే మరచిన ప్రాణమా
మరణమే నాకిక శరణమా