ఏడు కొండలా వెంకటేశ్వరా గిరి దిగి రారా
జాలి చూపి నువు జాగు సేయకా పరుగున రారా
ఓ దేవా...రావేరా.....రావేరా....రావేరా
1. మును కరిని గావరాలేదా –ద్రౌపదిని ఆదుకోలేదా
నీ మహిమ మరచి నీ విధిని విడిచి ఈ మౌనమేలనయ్యా
కలిలోనదైవము నీవే-కలనైన దర్శనము నీవే
వేద సంభవా దీన బాంధవా తిరుపతిపురవాసా
వేంకటరమణా ఎన్ని పేరులని నిన్ను పిలవను
ఎన్ని రీతులని కొలువను ఓ దేవా
2. నా ఎదను కోవెలగజేసీ నిను పదిల పఱచుదామంటే
కనులుమూసుకొని కరుణమానుకొని శిలవైనావా
నీ నిదుర వదలజేసీ నిను మేలికొలుపుదామంటే
పాడకూడదని స్వరము నీయకా మూగజేసినావా
సంకట హరణా దిక్కు నీవని శరణు వేడు నా గోడే వినవా
3. నీ దరిని జేరరాలేను-నువు గిరిని వీడి రాలేవు
నీకు దూరమై జగము శూన్యమై జీవించేనా
నా మనసే నీవశమైతే బ్రతుకే అర్పితమైతే
నా కలములోన నాగళములోనా నెలకొనలేవా
శ్రీశ్రీనివాసా పిలిచి పిలిచి నేనలసిపోయినా దయరాదేలా