వృక్షమే లక్ష్యంగా -జీ’వనాన’
పయనిద్దాం
మానుయే గమ్యంగా -మనుగడను
సాగిద్దాం
మొక్కలనే పాపలుగా –మన
అక్కున చేర్చుకుందాం
చెట్టపట్టాలు కట్టి
–చెట్టు జట్టు చేరిపోదాం
“బ్రతుకు తెరువు
నేర్పేటి –గురువేగా ప్రతి తరువు
బ్రతుకు పరమార్థం
తెలిపే-నిఘంటువే హరిద్రువు”
1. పుడమి కడుపు చీల్చుకొని-తనకు తానే పుడుతుంది
ఆలన
పాలన లేకున్నా-మొండిగా బ్రతికేస్తుంది
మోడుగా
మారిన కూడా-చినుకు తాక చిగురిస్తుంది
దైన్యమన్నదే
లేక-ధైర్యంగా నిలబడుతుంది
“బ్రతుకు తెరువు
నేర్పేటి –గురువేగా ప్రతి తరువు
బ్రతుకు పరమార్థం
తెలిపే-నిఘంటువే హరిద్రువు”
2. పంచలేనిదేదీ లేదు-తరువు తనువులో
వినియో
గించ దగినవే అణువణువూ-మాను మేనులో
విత్తు
వేరు బెరడు పసరు-ఔషదాలె వ్యాధులకు
ఆకు
కాయ పండు దుంప –అమృతాలె ఆహారానికి
“బ్రతుకు తెరువు
నేర్పేటి –గురువేగా ప్రతి తరువు
బ్రతుకు పరమార్థం
తెలిపే-నిఘంటువే హరిద్రువు”
3. ఆకులూ తీగలతో-ఇంటికంద మిస్తుంది
పూవులూ
ఫలములతో-పూజకు పనికొస్తుంది
ఎండా
వాన పడకుండా-నీడ నిచ్చి అండవుతుంది
జీవనాధారమైన-ప్రాణవాయువిస్తుంది
“బ్రతుకు తెరువు
నేర్పేటి –గురువేగా ప్రతి తరువు
బ్రతుకు పరమార్థం
తెలిపే-నిఘంటువే హరిద్రువు”
4. రాయబోతే చెట్టు చరితయే-రామాయణ మౌతుంది
విప్పి చెబితె
వృక్ష నీతియే-కృష్ణ గీత అవుతుంది
కూడు
గూడు నీరందించే-విశ్వ స్రష్ట యే కుజము
చావు పుటుకలన్నిటిలో-చెట్టు మనిషి నేస్తము
“బ్రతుకు తెరువు
నేర్పేటి –గురువేగా ప్రతి తరువు
బ్రతుకు పరమార్థం
తెలిపే-నిఘంటువే హరిద్రువు”