బృందావన రాధికవే

నా జీవన గీతికవే

సరసరాగ మొలికే నాప్రణయ వీణియవే

అనురాగమే చిలికే  హృదయ వేణువువే

1.యుగమే మారినా మారదు నీ తీరు

జగమే కాదన్నా ఆగదు సంగమ తేరు

ఎదలో బంధించావు ఖైదీగా నన్నుంచావు

యవ్వనమర్పించావు నాకే అంకితమైనావు

2.యమునకెంత ఆతురతో మనరాసకేళిపై

పొన్నచెట్టు పొదలో గుట్టు ఓ వింతకోరికై

మురళికెంత అసూయనో నీ పెదాల దిష్టముపై

వైజయంతిమాలకు అలకే నలగాల్సిన దుస్థితిపై