రచన,స్వరకల్పన&గానం:రాఖీ
రాగం:నీలాంబరి

నల్లకలువ బాలా
చెలీ నీ అందమెలా పొగడాలా
జాతి వజ్రమేదైనా
జన్మతః తనుకూడా నీలా
నీలా నీలాల కన్నులూ
నీలా నీలాల కురులూ
వన్నెలెన్నొ చిలుకుతాయి
సోయగాలనొలుకుతాయి

1.అంతరాళ మంతా కృష్ణవర్ణమేగా
అంతరంగమందు కృష్ణతత్వమేగా
నలుపంటే రంగులన్ని దాచుకున్నాదేగా
నలుపంటే గోపెమ్మల మదిదోచుకున్నదేగ

2.మెరుపు వెనుక మేఘము నీలిమయే గమనించు
రమ్యమైన రాగము నీలాంబరి అలరించు
నీలమేఘ శ్యాముడు ఆ రఘురాముడు
ఘన శ్యామసుందరుడు-సమ్మోహనాంగుడు

శ్రేయోభిలాషి ముసుగులో ఈర్ష్యా ద్వేషులు
పులుముకున్న నవ్వుమాటున వికృతమౌ మనుషులు
ఎదుటివారిని నిందించడమే పుట్టుకతో ఉన్నబుద్ధి
సాటివారిని బాధించి ఆనందించ పైశాచిక లబ్ది
స్నేహితులను మాటకే మాయని మచ్చ
ఉత్తపుణ్యానికే ఎందుకో అంతటి కచ్చ

1.వెన్నంటి ఉన్నామంటూ వెన్నుపోటు పొడిచేస్తారు
పరాచికాలాడుతూ నగుబాటు చేస్తుంటారు
ఎందుకో ఇటువంటి వారు భూమికే ఒక బరువు
పక్కలోబల్లెమల్లె అదనుచూసి తీతురు పరువు
అన్నా బావా తమ్మీ మావా వరుసలెన్నొ కలిపేరు
నమ్మించి గొంతుకోసి నిండా ముంచేస్తారు

2.తమ ప్రాపకానికై మనల నెపుడు బలిచేస్తారు
మనముందు పొగిడేస్తూ వెనక వెక్కిరిస్తారు
విశ్వసించడానికి ఏమాత్రం సరిపోరు
ఏ ఎండకాగొడుగు వెనువెంటనె మార్చేస్తారు
జుట్టు జుట్టు ముడిబెట్టి వేడుక తిలకిస్తారు
లౌక్యమన్నభ్రమలోనే ఆత్మవంచన కొడిగడతారు