ప్రణయ ప్రబోధం
మానిపోతున్న గాయాన్ని కెలుక మాకు
మరుగుపడిన స్మృతులేవి గురుతు తేకు
గడచిపోయెమన గతమంతా ఒక పీడకలగా
మసలుకోవమ్మ ఇకపై ఓ అపరిచితగా
1. తలపుకొచ్చు చిహ్నాలన్నీ చెఱిపివేయి
అపురూప కాన్కలన్ని పారవేయి
మన ఉమ్మడిగ ఇష్టాలను వదిలివేసేయి
పంచుకొన్న అనుభూతులు పాతఱవేసేయి
ఏ జన్మకు చెయిసాచకు స్నేహమనే ముసుగుతో
ఏ బంధం ఆశించకు నయవంచక వాంఛతో
2. ఇంద్రజాలమంటి చూపు ఇకవాడబోకు
చంద్రశాలమల్లె నవ్వు ప్రదర్శించకు
అర్భకు’లౌ’ అర్చకులతొ ఆటలాడకు
నిజాయితే లేక ఎపుడు ప్రవర్తించకు
అందాన్ని ఎరవేసి పబ్బాన్ని గడుపుకోకు
ప్రేమయే దైవమన్న సత్యాన్ని మరచిపోకు
sandarshakulu
 |
No comments:
Post a Comment