అరెరే ఎంతటి వైచిత్రి మన మైత్రి
ఎంతగానొ పావనము మన స్నేహము
చినుకులా కురిసింది కడలిగా మారింది
ఆది అంతమే తెలియకుంది వింతగా
నీవు నేను వేరంటేనే అది చింతగా
1. కాంతినిచ్చు దీపమైన ఆరిపోతుంది
తావినొసగు పూవైనా వాడిపోతుంది
అందం తరుగుతుంది గంధం ఇగురుతుంది
చెక్కుచెదరదేనాటికి మన చెలిమి
ఖర్చెంతచేసినా ఒడవనిదీ కలిమి
2.దోస్తంటే నినదించే హృదయము
నేస్తం పరాయికాదు మన సమస్తము
అనురాగ ప్రతాపము త్యాగపు నిజరూపము
కలహించదు కుదురుకున్న మన సోపతి
కలనైనా విరహించదు మన సంసక్తి
No comments:
Post a Comment