Friday, January 10, 2020

నిరాశేగా నాకు ప్రాప్తం-నిరామయం ఇక జీవితం
ఊహలన్ని పాతిపెట్టి-గాలిమేడలు కూలగొట్టి
 బ్రతకలేక జీవశ్చవమై-చావలేకా నిత్యం హతమై
నెట్టుకెళ్ళాలి చచ్చేవరకు-వేచిచూడాలి చావొచ్చేవరకు


1.నా రచనలన్నీ నిన్నుటంకించేవే
నా గీతాలన్నీ నిను ప్రతిఫలింప జేసేవే
చిన్నగానైనా వెన్నుతట్టలేదెపుడు
మాటవరసకైనా నన్నుమెచ్చలేదెపుడు
నాది కవితే కాదన్నావు-నాకు భవితే  లేదన్నావు
ఎందుకే నాచెలీ చులకనగా చూస్తావు
గడ్డిపోచలాగా జమకట్టివేస్తావు

2.నిన్ను వర్ణించుటలో నేనోడిపోయాను
ఆకట్టుకొనడంలో విఫలమై పోయాను
ఆర్భాటలకే నువులొంగిపోయావు
అట్టహాసాలకే కట్టుబడిపోయావు
భావుకతకు చోటేలేదు-సృజనకైతే విలువే లేదు
పైపైమెరుగులకే పట్టం కడతావు
నను నన్నుగా ఎప్పుడు చేపడతావు

No comments: